CONTEXT

Integratie op de arbeidsmarkt wordt beschouwd als een belangrijke indicator voor het succes van migranten in een gastland. Het is ook een cruciale stap in functie van integratie in de samenleving. Uit cijfers van Eurostat uit 2020 blijkt dat de werkloosheidsgraad in de EU-27 van immigranten geboren buiten de EU 7,8% hoger lag dan de werkloosheidsgraad van de “autochtone” bevolking. Ook in België vinden mensen met een herkomst van buiten de EU moeilijk hun weg naar de arbeidsmarkt. Dit geldt zowel voor de eerste als voor de tweede generatie. 

Het bestaande arbeidsmarktinstrumentarium zet sterk in op diverse opleidingen en stages, maar lijkt niet altijd in te spelen op andere noden van de doelgroep zoals het opbouwen van een professioneel netwerk, (heropbouwen van) zelfvertrouwen, inzicht in de cultuur van sectoren, ... In dit opzicht lijkt er nood aan een vernieuwend instrumentarium. Een instrument dat in dit kader opgang maakt is “mentoring-naar-werk”, waarbij een migrant (mentee) en iemand met kennis van de lokale arbeidsmarkt (mentor) aan elkaar worden gekoppeld (“gematcht”) zodat deze laatste de mentee op weg kan helpen naar tewerkstelling. 

Hoewel mentoring-naar-werk duidelijk potentieel heeft en het zowel nationaal als internationaal aan belang wint, is er echter weinig zicht op de resultaten van mentoring-naar-werk. Bovendien wordt het als een “wondermiddel” ingezet voor elke mogelijke doelgroep zonder altijd rekening te houden met kritische succesfactoren, noodzakelijke randvoorwaarden of minimale kwaliteitscriteria. Dit alles dreigt het potentieel van mentoring-naar-werk te hypothekeren. 

Het is tegen deze achtergrond dat dit ESF-project “Naar effectieve en kwalitatieve mentoring-naar-werk-praktijken voor migranten” is ontstaan.

​

​